แจกันที่สองมีใบบอนพันธุ์พื้นบ้านที่ยังทนจนอยู่ได้มาถึงวันนี้ เราก็จะใช้ประโยชน์ต่อไปแต่ใบหนวดปลาหมึกส่วนใหญ่ร่วงเกือบหมดจึงต้องเปลี่ยน ได้เอาพลูด่าง กับเอาใบแดงเขียวไม่ทราบชื่อเห็นต้นล้นห้อยออกมานอกกระถางจึงถูกปาดไปขึ้นแจกัน คิดว่าสามารถขยายพันธุ์ได้หลังเลิกใช้ ช่างคิดจริง...ทุกอย่างพยายามให้เกิดประโยชน์ทั้งในระยะสั้นและระยะยาว
แจกันที่สามได้นำแจกันทรงสูงเพิ่มมาอีกใบในครั้งนี้ ในการหาใบไม้ต้องหากิ่งที่ยาวหลากหลายสีสัน แจกันนี้ได้ ใบคริสติน่า ใบเขียวขาวที่คล้ายพลาสติกตอนนี้ก็ยังไม่ทราบชื่ออยู่ดี แล้วก็ใบดาดตะกั่ว ซึ่งแต่ละชนิดมีสีสันสายตามสไตล์ คนจัดไม่ต้องทำอะไรมากใส่ไปในแจกันขยับหน้าหลังและซ้ายขวาก็งามได้ในสายตาของเรา... ฮาฮาฮา... ชมเอง ในการรอกำลังใจหรือการรอคำชื่นชมจากผู้อื่นบ้างครั้งก็มีมาบ้างไม่มีบ้าง แต่ที่สำคัญกำลังใจของตนเองนั้นจริงใจและเป็นน้ำหล่อเลี้ยงตัวเราให้ก้าวและกล้าที่จะทำต่อไป... แต่ไม่ใช่การหลอกตนเองนะจ๊ะ
แจกันที่สี่เป็นการผสมผสามดอกกุหลาบกับใบไม้ในทรงแจกันที่ทั่วไปไม่ได้นำมาจัดกันมากนัก ได้นำพลูด่างใบใหญ่ และใบเฟินมะขามมาจัดรวมๆ...ก็สวยได้ใจเช่นกัน
สุดท้ายหาที่วางตามใจฉัน... สบายใจเรา
